Ετικέτα: Γιάννης Τσαπουρνιώτης

Δεκέμβρης. Ο αγαπημένος μήνας. Ο μήνας των γιορτών. Ο μήνας της μεγαλύτερης γιορτής της Χριστιανοσύνης. Χριστούγεννα. Η γιορτή της αγάπης και της ελπίδας. Ελπίδα. Μια λέξη άγνωστη σε μια κοινωνία διεφθαρμένη, απεγνωσμένη, απελπισμένη. Μια κοινωνία που σε παλιότερες εποχές βίωνε με απλότητα και αγνότητα το βαθύ νόημα της γέννησης του Ιησού. Τότε οι καιροί δεν […]

Μια καταπληκτική ταινία, παραγωγής 1961, με τον τίτλο «Χαμένα Όνειρα», ερέθισε και προβλημάτισε τον εσωτερικό μου κόσμο πριν καταθέσω τις παρακάτω γραμμές. Με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Αντιγόνη Βαλάκου, Λαυρέντη Διανέλλο και Θανάση Βέγγο, ο Αλέκος Σακελλάριος προβάλλει τα όνειρα δυο νέων ανθρώπων να συνθλίβονται από την σκληρή πραγματικότητα.   Το βαλς των χαμένων ονείρων […]

Ζούμε σε μια χώρα όπου οι θάνατοι είναι πλέον περισσότεροι από τις γεννήσεις. Οι ερευνητικές ομάδες που ασχολούνται με το δημογραφικό πρόβλημα επισημαίνουν πως ο ρυθμός αναπαραγωγής στην Ελλάδα είναι ένας από τους χαμηλότερους παγκοσμίως.   Την υπογεννητικότητα μπορούμε να την ταυτίσουμε με τον αργό θάνατο της αγροτικής, παραγωγικής βάσης του τόπου. Όσο δεν λαμβάνονται […]

  Είναι φιλότιμος λαός και συνάμα ιδιότροπος. Όταν γίνεται έκκληση για αίμα σε συνάνθρωπο που απειλείται άμεσα η ζωή του θα σπεύσει γρήγορα και μαζικά στην αιμοδοσία.   Πολλές φορές θα δώσει κι από το υστέρημα του για την οικονομική ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.   Θα προσφέρει αφιλοκερδώς βοήθεια σε πρόσφυγες, σε σεισμοπαθείς, σε πυρόπληκτους, […]

  Αρέσκομαι με τα λιτά γραπτά μου κείμενα να εκφράζω απόψεις τέτοιες που να αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές των αναγνωστών, να ενώνουν, να δίνουν ελπίδα για μια κοινωνία ανθρώπινη και ένα κόσμο καλύτερο.   Η ελπίδα, πάντα λέμε, πεθαίνει τελευταία.  Κι ο καθένας, ο πιο μικρός, ο πιο φτωχός κάτοικος της υφηλίου έχει δικαίωμα στη […]

Δυο πολίτες συζητούν και συμβουλεύουν έναν νέο που βρίσκεται εγκλωβισμένος στην καταιγίδα των προβλημάτων που σκεπάζουν την καθημερινότητα του. «Κάτσε στην ησυχία σου, μη τα σκαλίζεις.   Θα βρεις τον μπελά σου παιδί μου, μη μιλάς.   Μη τολμήσεις κι εναντιωθείς, κάνε ότι σου πουν. Θα βρεις τον μπελά σου.   Σε βλέπω φουντωμένο, εξαγριωμένο, […]

 «Ελάτε να καθίσουμε στο τραπέζι να φάμε λίγο ψωμί». Τα παλιά χρόνια οι παππούδες μας, οι γιαγιάδες μας, αποκαλούσαν το μεσημεριανό και βραδινό φαγητό ως ψωμί, οτιδήποτε κι αν περιείχε η κατσαρόλα της νοικοκυράς.   «Να ξαποστάσουμε λίγο, να βάλουμε μια μπουκιά ευλογημένο ψωμί στο στόμα μας». Το τιμούσαν το ψωμί, σεβόντουσαν και την τελευταία μπουκιά. […]

  Είμαι φίλος του ποδοσφαίρου από μικρό παιδί. Από τον Οκτώβρη του 1976 όταν ο Πιερικός νίκησε την ΑΕΚ με 3-1 στην Κατερίνη. Από την μεγάλη πρόκριση της ΑΕΚ το 1977 στα ημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Από την μεγάλη νίκη του Άρη το 1979 μέσα στην Περούτζια. Από την πρώτη συμμετοχή της Εθνικής ομάδας το […]

Εκτροχιάσαμε τους νέους μας στις αδιέξοδες ράγες της ζωής.   Κόψαμε απότομα, βίαια τα όνειρα τους.   Κομματιάστηκαν οι ελπίδες των φίλων τους.   Τους απογοητεύσαμε.   Ακούσαμε τα λόγια όσων επέζησαν.   Μας συγκλόνισαν οι αφηγήσεις τους.   Μας συγκίνησε η ποιότητα τους. Μας γέμισε ενοχές.   Είμαστε συνυπεύθυνοι.   Οι νέες και οι  νέοι αξίζουν πολλά.   Οφείλουμε να υπογράψουμε και να […]

«Ξύπνησα και πάλι νωρίς. Δεν μου κολλάει ύπνος τις τελευταίες μέρες». Κουβέντες που γίνονται με φίλους τα τελευταία εικοσιτετράωρα.    Κι εγώ συλλογιέμαι, «Ελλάδα μου γιατί στέλνεις τα παιδιά σου σε ξένες πατρίδες;». Οι απαντήσεις έρχονται καταιγιστικές από την σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας.   «Φύγαμε στο εξωτερικό αφού τα πτυχία μας δεν είχαν καμιά αξία […]

Παραμονές των αγίων ημερών, κάθε χρόνο, ανταλλάσσουμε ευχές, αγαπιόμαστε περισσότερο, επιχειρούμε να μονιάσουμε, να ειρηνεύσουμε με το μέσα μας και τους έξω μας. Κάθε Χριστούγεννα όμως, κάνοντας έναν μικρό απολογισμό, συλλαμβάνω το εαυτό μου να έχει υποπέσει στα ίδια ατοπήματα, ολισθήματα και αμαρτήματα του παρελθόντος. Αναζητώ την καθαρότητα, την αγαλλίαση, την γαλήνη και αντιλαμβάνομαι ότι […]

Είχα την τύχη να βρεθώ, υπηρεσιακά, σε ένα σχολείο-κόσμημα για την εκπαιδευτική κοινότητα. Η καθαριότητα, τα λουλούδια, οι όμορφες, καλαίσθητες τοιχογραφίες, τα χρώματα και η αρμονία του χώρου ήταν αδύνατο να μην σου προκαλέσουν την προσοχή. Ο υπεύθυνος του κυλικείου μου εκμυστηρεύτηκε.   ” Έχουμε έναν υπέροχο διευθυντή, έναν φανταστικό άνθρωπο. Με τον τρόπο του […]

Τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν για αρκετό χρονικό διάστημα, λόγω του κορωνοϊού, ανάγκασαν πολλές επιχειρήσεις να βάλουν λουκέτο μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις.   Με την χαλάρωση των μέτρων και το άνοιγμα της αγοράς η Ελλάδα “αναστενάζει” και πάλι στα καφέ που καθημερινά ξεπροβάλλουν σαν μανιτάρια σε κάθε γωνιά της χώρας.    […]

Αρέσκομαι να ταξιδεύω στο παρελθόν. Να αναπολώ τις στιγμές, τις καταστάσεις, τους θεσμούς, τις παραδόσεις και τις αξίες που έχουν φθαρεί στο διάβα του χρόνου και στη ρουτίνα της καθημερινότητας. Ταυτόχρονα αναλογίζομαι και τα λάθη, μικρά και μεγάλα, λάθη που η εμπειρία της ζωής και η ωριμότητα με βοήθησαν να τα ξεπερνώ και να μην […]

  Ένας υπέροχος, αυθεντικός, αγνός, άνθρωπος. Ένα κόσμημα για τον αθλητισμό,  για τον πολιτισμό, για την κοινωνία της Κατερίνης.   Όσα προσέφερε ο κύριος Αλέκος στο μπάσκετ και τον Πιερικό, τα έχει γράψει η ιστορία με χρυσά γράμματα και θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένα στη συνείδηση όσων σέβονται και εκτιμούν την προσφορά του εκλιπόντος.   Μέσα […]