Ετικέτα: Γιάννης Τσαπουρνιώτης

Είχα την τύχη και ευλογία να παραβρεθώ στον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην ενορία μου,  στον Ιερό  Ναό Τιμίου Σταυρού και Υπαπαντής του Κυρίου.    Τον επισκοπικό θρόνο κοσμούσε με την παρουσία του ένας επίσκοπος που με εντυπωσίασε με την συνολική παρουσία του και την  ομιλία του στους πιστούς.   […]

  Συνηθίζεται στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα η βαθμολόγηση του προσωπικού, η απόδοση του, η εργατικότητα, η συνέπεια, η παραγωγικότητα, η αποτελεσματικότητα.       Όταν η αξιολόγηση όλων των  εργαζομένων  γίνεται από ικανά στελέχη που έχουν διαβεί όλα τα δύσβατα μονοπάτια του εργασιακού χώρου ευθύνης τους, όταν κρίνουν ανθρώπινα, όταν θέλουν να βελτιώσουν κι όχι να […]

  Ένα παλικάρι με δίψα για ζωή.   Ένας αγωνιστής, ένας ήρωας αντιμέτωπος με τον πιο δύσκολο εχθρό.   Για πολλούς μήνες ο Μάριος Λάζαρος μας δίδαξε πολλά. Μας ένωσε όλους σαν μια γροθιά. Μας δίδαξε την καλοσύνη, την αγάπη, την αγαθοεργία. την προσφορά στον συνάνθρωπο. Μας κάλεσε στην προσευχή, στην παράκληση, στην μετάνοια.   […]

Μέσα σε μια εβδομάδα αποχαιρετίσαμε από τη ζωή γνωστούς, φίλους, συγγενείς κι έναν σπουδαίο πνευματικό ιεράρχη. Μέσα σε λίγες ημέρες έξι άνθρωποι μας χαιρέτησαν τα γήινα και φθαρτά για να αναπαυθούν εν Κυρίω. Δακρύσαμε, συγκινηθήκαμε, αξιολογήσαμε την πραγματικότητα μακριά από τα πρόσκαιρα και τα μικρά.   Αυτά τα μικρά, ύπουλα και εύθραυστα υλικά ερεθίσματα μας […]

Μπορεί ένα μικρό γαϊδουράκι να συγκριθεί με ένα πανάκριβο αυτοκίνητο;   Μια μικρή καλύβα με μια αριστοκρατική βίλα;   Ένας μεγιστάνας με έναν φτωχό πολίτη;   Ένας πλανητάρχης μπορεί να ταπεινωθεί μπροστά στην ανθρωπότητα και να ζητήσει συγνώμη για τα διαχρονικά ολισθήματα του; Μπορεί να θυσιαστεί για το καλό των πολιτών που υπηρετεί;   Η […]

Μέσα στη ζούγκλα της βίας, της εγκληματικότητας, της διαφθοράς, της κλεψιάς και της υποκρισίας, αναζητώ υγιείς διεξόδους  για να σταθώ όρθιος, για να μην εκτραπώ από την λογική, για να παραμείνω φυσιολογικός άνθρωπος.   Μετά την απόλαυση του Κυριακάτικου οικογενειακού γεύματος, αρκετές φορές τυγχάνει να παρακολουθώ την εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης «Κυριακή στο χωριό». Σε […]

 Τα συγχαρητήρια είναι ελάχιστα, μηδαμινά για να αποδώσουν τα συναισθήματα για την ιστορική πρόκριση την ομάδας των Νεανίδων του Βόλεϊ του Πιερικού, της μοναδικής επαρχιακής ομάδας στην τελική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος με αντιπάλους τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό και τις Αμαζόνες Νέας Ερυθραίας.   Η τεράστια νίκη επί του φαβορί, της ισχυρής και τοπ ομάδας […]

Μια νέα, ένας νέος, το παιδί μου, το παιδί σου, τα παιδιά μας, με θυσίες, κόπους, άγχος κι αγωνία πετυχαίνουν τον πολυπόθητο στόχο της εισαγωγής στο ελληνικό πανεπιστήμιο.   Μέχρι να γίνει η εγγραφή, να αποκτήσουν ακαδημαϊκή ταυτότητα, να δηλώσουν και να παρακολουθήσουν τα μαθήματα φτάνει η εξεταστική περίοδος χωρίς να λάβουν και να καταλάβουν […]

Δεκέμβρης. Ο αγαπημένος μήνας. Ο μήνας των γιορτών. Ο μήνας της μεγαλύτερης γιορτής της Χριστιανοσύνης. Χριστούγεννα. Η γιορτή της αγάπης και της ελπίδας. Ελπίδα. Μια λέξη άγνωστη σε μια κοινωνία διεφθαρμένη, απεγνωσμένη, απελπισμένη. Μια κοινωνία που σε παλιότερες εποχές βίωνε με απλότητα και αγνότητα το βαθύ νόημα της γέννησης του Ιησού. Τότε οι καιροί δεν […]

Μια καταπληκτική ταινία, παραγωγής 1961, με τον τίτλο «Χαμένα Όνειρα», ερέθισε και προβλημάτισε τον εσωτερικό μου κόσμο πριν καταθέσω τις παρακάτω γραμμές. Με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Αντιγόνη Βαλάκου, Λαυρέντη Διανέλλο και Θανάση Βέγγο, ο Αλέκος Σακελλάριος προβάλλει τα όνειρα δυο νέων ανθρώπων να συνθλίβονται από την σκληρή πραγματικότητα.   Το βαλς των χαμένων ονείρων […]

Ζούμε σε μια χώρα όπου οι θάνατοι είναι πλέον περισσότεροι από τις γεννήσεις. Οι ερευνητικές ομάδες που ασχολούνται με το δημογραφικό πρόβλημα επισημαίνουν πως ο ρυθμός αναπαραγωγής στην Ελλάδα είναι ένας από τους χαμηλότερους παγκοσμίως.   Την υπογεννητικότητα μπορούμε να την ταυτίσουμε με τον αργό θάνατο της αγροτικής, παραγωγικής βάσης του τόπου. Όσο δεν λαμβάνονται […]

  Είναι φιλότιμος λαός και συνάμα ιδιότροπος. Όταν γίνεται έκκληση για αίμα σε συνάνθρωπο που απειλείται άμεσα η ζωή του θα σπεύσει γρήγορα και μαζικά στην αιμοδοσία.   Πολλές φορές θα δώσει κι από το υστέρημα του για την οικονομική ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.   Θα προσφέρει αφιλοκερδώς βοήθεια σε πρόσφυγες, σε σεισμοπαθείς, σε πυρόπληκτους, […]

  Αρέσκομαι με τα λιτά γραπτά μου κείμενα να εκφράζω απόψεις τέτοιες που να αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές των αναγνωστών, να ενώνουν, να δίνουν ελπίδα για μια κοινωνία ανθρώπινη και ένα κόσμο καλύτερο.   Η ελπίδα, πάντα λέμε, πεθαίνει τελευταία.  Κι ο καθένας, ο πιο μικρός, ο πιο φτωχός κάτοικος της υφηλίου έχει δικαίωμα στη […]

Δυο πολίτες συζητούν και συμβουλεύουν έναν νέο που βρίσκεται εγκλωβισμένος στην καταιγίδα των προβλημάτων που σκεπάζουν την καθημερινότητα του. «Κάτσε στην ησυχία σου, μη τα σκαλίζεις.   Θα βρεις τον μπελά σου παιδί μου, μη μιλάς.   Μη τολμήσεις κι εναντιωθείς, κάνε ότι σου πουν. Θα βρεις τον μπελά σου.   Σε βλέπω φουντωμένο, εξαγριωμένο, […]

 «Ελάτε να καθίσουμε στο τραπέζι να φάμε λίγο ψωμί». Τα παλιά χρόνια οι παππούδες μας, οι γιαγιάδες μας, αποκαλούσαν το μεσημεριανό και βραδινό φαγητό ως ψωμί, οτιδήποτε κι αν περιείχε η κατσαρόλα της νοικοκυράς.   «Να ξαποστάσουμε λίγο, να βάλουμε μια μπουκιά ευλογημένο ψωμί στο στόμα μας». Το τιμούσαν το ψωμί, σεβόντουσαν και την τελευταία μπουκιά. […]