Είναι κοινός τόπος πως από την απαρχή της εξελικτικής του πορείας ο άνθρωπος συμπορεύτηκε με τα ζώα. Μεταξύ των δυο αναπτύχθηκε ένας ακατάλυτος δεσμός, μια αμφίδρομα ωφέλιμη και δυναμική σχέση, στα πλαίσια της οποίας εκδηλώνονται συμπεριφορές απαραίτητες για την υγεία και την ευεξία αμφοτέρων. Στη σύγχρονη εποχή, ουδεμία αμφιβολία καταλείπεται αναφορικά με τα πολλαπλά οφέλη που αντλεί ο άνθρωπος από την ύπαρξη των ζώων.
Μολαταύτα, το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούνται σε διάφορες περιοχές της χώρας μας ολοένα και αυξανόμενα κρούσματα βάναυσης κακοποίησης ζώων ή παραβίασης των κανόνων ευζωίας τους, με απόρροια η Ελλάδα να κατατάσσεται σταθερά τα τελευταία έτη μεταξύ των χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά κακοποίησης ζώων. Oι σκελετωμένες από την ασιτία αγελάδες στο Ζερβοχώρι Θεσπρωτίας, η σχεδόν καθημερινή εξόντωση γατών με φόλες, το γαϊδουράκι της Ζίτσας, αποτελούν μερικά μονάχα από τα πρόσφατα περιστατικά που συνθέτουν την ανατριχιαστική και μακροσκελή λίστα κακοποίησης ζώων στη χώρα μας.
Η ανάγκη αυστηροποίησης του νομικού πλαισίου με σκοπό να καταστεί αποτελεσματικότερη η δίωξη και τιμωρία των βασανιστών ζώων οδήγησε προσφάτως στη μετατροπή του αδικήματος βασανισμού αυτών από πλημμέλημα σε κακούργημα. Ειδικότερα, μετά τη θέση σε ισχύ του Νόμου 4830/2021 προβλέπεται ότι το αδίκημα του βασανισμού ή της θανάτωσης ζώου αναβαθμίζεται σε κακούργημα για το οποίο επιβάλλεται ποινή κάθειρξης έως 10 ετών. Περαιτέρω, εξίσου σημαντική υπήρξε η θέσπιση του Εθνικού Μητρώου Ζώων Συντροφιάς καθώς και η αποστέρηση της δυνατότητας των Δήμων να επανεξετάζουν και εν τέλει να ακυρώνουν, στα πλαίσια ανταλλακτικών σχέσεων με τους δημότες, τα πρόστιμα που επέβαλλε η Αστυνομική Αρχή. Παρά, λοιπόν, τις ανωτέρω κινούμενες προς την ορθή κατεύθυνση νομοθετικές μεταβολές, οι δράστες συνεχίζουν απτόητοι και τα ζώα πολλές φορές φαντάζουν έρμαια των αρρωστημένων ορέξεων τους. Θα συνιστούσε σκόπιμη παράλειψη η αποφυγή αναφοράς τόσο στην τάση των αρμόδιων αστυνομικών και εισαγγελικών αρχών να χαρακτηρίζουν τις σχετικές δικογραφίες ως ήσσονος σημασίας όσο και στο πρόσκαιρο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τα αντίστοιχα περιστατικά. Περαιτέρω, από την υπόθεση της Ζίτσας κατέστη πρόδηλο ότι η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση δεν συμπεριέλαβε τα ιπποειδή στην κατηγορία των ζώων συντροφιάς. Σύσσωμος ο νομικός κόσμος και οι φιλοζωικές οργανώσεις τάσσονται με θέρμη υπέρ του εκσυγχρονισμού του μητρώου παραβατών της Ελληνικής Αστυνομίας, ώστε να ενημερώνεται για όλα τα περιστατικά μέσα από καταγραφή των καταγγελιών σε εθνικό επίπεδο. Συμπερασματικά, κρίνεται σκόπιμη η λήψη δραστικών μέτρων για την εξάλειψη τέτοιου είδους απαράδεκτων φαινομένων. Άλλωστε, τα περιστατικά βίας εις βάρος των ζώων δεν έχουν θέση σε ένα ευνομούμενο κράτος και συνιστούν βαριά προσβολή τόσο σε βάρος της πολιτείας όσο και της ελληνικής κοινωνίας.
