Ημέρα Αγώνα για το φεμινιστικό κίνημα της χώρας μας, που παραμένει ζωντανό και παλεύει ακόμη για τη χειραφέτηση της γυναίκας και την αυτοδιάθεσή της, για την ισότητα των δύο φύλων,
για τον μετασχηματισμό της πατριαρχικής ελληνικής κοινωνίας, που επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής των γυναικών, από τους χώρους εργασίας, το σπίτι, το σχολείο, τα πανεπιστήμια, τις κοινωνικές σχέσεις, τα MME.
Η 8η του Μάρτη δεν είναι μέρα γιορτής, αλλά μέρα Αγώνα.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας, στα χρόνια της πανδημικής κρίσης και του εγκλεισμού, γιατί μετρήσαμε ήδη 20 γυναικοκτονίες μέσα σε 14 μήνες, γιατί πληθαίνουν τα περιστατικά και οι καταγγελίες για έμφυλη βία.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας, γιατί η έντονη φτωχοποίηση κάνει τις έμφυλες ανισότητες πιο εμφανείς από ποτέ.
Η 8η του Μάρτη είναι μέρα σταθμός στον αγώνα των γυναικών
♀ ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και κοινωνικής υποτίμησης με βάση το φύλο, ενάντια στις έμφυλες ανισότητες, στον ρατσισμό, στον σεξισμό, τη βία κατά των γυναικών και την ομοφοβία.
♀ για τη νομική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία»
♀ για τη διαμόρφωση ενός ισχυρού θεσμικού πλαισίου προστασίας και στήριξης των γυναικών.
Συνεχίζουμε αποφασισμένες να δώσουμε συλλογικά όσες μάχες κι αν χρειαστούν για να κατακτήσουμε τα δικαιώματά μας.
Συνεχίζουμε γιατί
ονειρευόμαστε έναν άλλο κόσμο,
χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς,
έναν κόσμο ειρηνικό,
έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.
