Δεν ξέρω αν θα σας άρεσαν τα ταξίδια μέσα στον χρόνο, ούτε βέβαια αν η Ανθρωπότητα θα τα καταφέρει κάποτε (και) στο προκείμενο ζήτημα, αλλά στο παρόν κείμενο σας προσκαλώ σε ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι με προορισμό το…μέλλον! Φανταστείτε, λοιπόν, ότι είμαστε στο Παρίσι εν έτει 2040. Και ότι έχουμε μπροστά μας έναν Καθηγητή Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Ecole d’ Histoire de la Sorbonne), ο οποίος μας αφηγείται τα συγκλονιστικά γεγονότα της σύγχρονης Γαλλικής Ιστορίας. Ποια θα ήταν, άραγε, η αφήγησή του και τι ακριβώς θα μας έλεγε;
Ο κ. Καθηγητής θα στεκόταν οπωσδήποτε στις κρίσιμες εκλογές του 2024 στην τότε Γαλλική Δημοκρατία. Καταρχάς, θα μας έλεγε ότι στις ευρωεκλογές του Ιουνίου εκείνου του έτους ο Πρόεδρος Emmanuel Macron είχε καταποντιστεί και είχε θριαμβεύσει το κόμμα (Rassemblement National -RN) της Marine Le Pen με 31,37% έναντι του συνασπισμού κομμάτων (Besoin d’ Europe) που είχε έρθει μακράν δεύτερος με 14,60%. Mάλιστα, η εν λόγω διαφορά, θα μας επεσήμανε ο Ιστορικός, ήταν θεαματική καθώς το RN της Le Pen είχε αυξήσει (το 2024) κατά 8,06 μονάδες το ποσοστό του σε σχέση με εκείνο (το ποσοστό) που είχε λάβει στις προηγούμενες ευρωεκλογές, αυτές του 2019. Επρόκειτο, συνεπώς, για μια σοβαρή εκλογική νίκη του RN, δεδομένου επίσης ότι στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2022 το κόμμα της Le Pen είχε λάβει 17,30% και περίπου 3,5 εκατ. ψήφους.
Ο κ. Καθηγητής θα μας διηγούνταν ότι στη συνέχεια ο Πρόεδρος Macron, εκτιμώντας το παραπάνω αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, προκήρυξε άμεσα βουλευτικές εκλογές, οι οποίες και διεξήχθησαν σε δύο γύρους, ήτοι την 30-6-2024 και την 7-7-2024. Στον πρώτο γύρο, το RN και οι σύμμαχοί του αύξησαν το ποσοστό τους στο 33,15% (10.628.527 ψήφοι) και άφησαν πίσω τους, ως δεύτερο, το Μέτωπο της Αριστεράς (το λεγόμενο Nouveau Front Populaire – NFP, στο οποίο συμμετείχαν το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, οι Οικολόγοι, το κόμμα ‘‘La France insoumise’’ του Jean-Lyc Melenchon και άλλα μικρότερα κόμματα) με 28,14% (9.021.824 ψήφοι) και τρίτο και ‘‘καταϊδρωμένο’’ τον συνασπισμό κομμάτων (Ensemble pour la République) στον οποίο συμμετείχε και το κόμμα του Προέδρου Macron (La République en Marche) που έλαβε 21,27% (6.819.956 ψήφοι).
Στον δε δεύτερο γύρο της 7-7-2024, ο κ. Καθηγητής θα μας έλεγε ότι το RN και οι σύμμαχοί του έλαβαν το ηχηρό και άκρως εντυπωσιακό 37,06% των ψήφων (10.109.044 ψήφοι), δηλαδή ποσοστό ψηλότερο από αυτό του πρώτου γύρου (που ήταν 33,15%), ότι το NFP πήρε 25,8% (7.039.429 ψήφοι), ήτοι ποσοστό χαμηλότερο από αυτό του πρώτου γύρου (που ήταν 28,14%) και ότι ο συνασπισμός κομμάτων υπό τον Macron (Ensemble) το 24,5% (6.691.619 ψήφοι).
Άμεσα, λοιπόν, και κάποιοι από εμάς, οι πιο ‘‘απονήρευτοι’’ ίσως, άκρως εντυπωσιασμένοι, θα ρωτούσαμε τον κ. Καθηγητή για το πώς το RN της Le Pen από ‘‘παρακμιακό’’ κόμμα του ‘‘ακροδεξιού’’ περιθωρίου του πολιτικού φάσματος έφτασε να είναι το αδιαμφισβήτητα πρώτο, και με διαφορά, κόμμα στις προτιμήσεις των Γάλλων ψηφοφόρων(;). Και ειδικότερα, πώς έγινε και το εν λόγω κόμμα από το 17,30% του Ιουνίου του 2022 να φτάσει το 37,06% τον Ιούλιο του 2024(;). Μήπως ξαφνικά και απροσδόκητα και προπαντός ανεξήγητα η πλειοψηφία του γαλλικού εκλογικού σώματος είχε ‘‘σαλέψει’’;
Ο κ. Καθηγητής, έμπειρος στις ιστορικές αναδιφήσεις, θα προσπαθούσε να μας εξηγήσει τα γεγονότα εκκινούμενος πρώτα, και ας μην σας φαίνεται περίεργο, από τους αντιπάλους της Le Pen και όχι από την ίδια. Η αρχική αναφορά του θα αφορούσε τον Πρόεδρο Macron και την κατάσταση που επικρατούσε στη Γαλλία εν έτει 2024. Η χώρα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα 5,5%, θα μας έλεγε, και το εξωτερικό της χρέος βρισκόταν στο 110% του ΑΕΠ της. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μάλιστα, τον Ιούνιο του 2024 πρότεινε η Γαλλία, με την επαναφορά της ισχύος του κοινού ευρωπαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου το οποίο είχε ανασταλεί τα προηγούμενα χρόνια λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, να υπαχθεί στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος (macroeconomic imbalances procedure). H ανεργία στη Γαλλία είχε φτάσει το 7,5% και ο ρυθμός ανάπτυξης στη χώρα ήταν όχι απλά και ξεκάθαρα αναιμικός (0,2%) αλλά άκρως ανησυχητικός (Σημ.: όλα τα στοιχεία είναι επίσημα και ληφθέντα από τη Γαλλική Στατιστική Υπηρεσία, https://www.insee.fr/en/accueil).
Η κατάσταση, λοιπόν, στην Οικονομία, το πρώτιστο κριτήριο της ευημερίας μιας χώρας αλλά και ο πρωτεύων παράγων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, θύμιζε ‘‘μπαρούτι’’, όπως θα μας έλεγε ο κ. Καθηγητής, ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε να παραλληλίσει την κατάσταση αυτήν με την περίοδο των αναταραχών που έμεινε γνωστή και ως η εποχή των ‘‘κίτρινων γιλέκων’’ (L’ époque de gilets jaunes, Οκτώβριος-Νοέμβριος 2018). Αλλά δεν ήταν μόνο τούτα. Ήταν και μια αλληλουχία πολιτικών επιλογών και συνεπαγομένων, από τη στέρηση της Γαλλίας της ενεργειακής δύναμης που της έδιναν τα πυρηνικά της εργοστάσια μέχρι τις προθέσεις να σταλεί γαλλικός στρατός στον πόλεμο της Ουκρανίας(!), που βαθμηδόν είχαν τρώσει σημαντικά τη δημοφιλία του Προέδρου Macron!
Ο κ. Καθηγητής θα μας ενημέρωνε όμως και για τις θέσεις του Λαϊκού Μετώπου της Αριστεράς (του NFP δηλαδή), στο οποίο πρωταγωνιστικό λόγο και ρόλο είχε ο Jean-Lyc Melenchon. Ανάμεσα σε πολλές άλλες (ίδετε παρακαλώ: https://lafranceinsoumise.fr/wp–content/uploads/2024/06/PROGRAMME–FRONT–POPULAIRE.pdf), εντύπωση έκανε η κομμουνιστικής σύλληψης πρόταση για φόρο 90% σε όσους έχουν κέρδη πάνω από 400 χιλ. ευρώ (https://news.sky.com/story/the-left-wing-french-coalition-hoping-to-raise-minimum-wage-and-slap-price-controls-on-petrol-13175395), για απελευθέρωση του 20% των κρατουμένων στις γαλλικές φυλακές, για κατάργηση του νόμου των καταλήψεων (στα γαλλικά γνωστός και ως ‘‘Loi Kasbarian’’), έτσι ώστε να μην αποτελεί αδίκημα η κατάληψη κενών κτιρίων στη Γαλλία από τον οποιονδήποτε, η πρόταση για ολοκληρωτική κατάργηση του νόμου για τη μετανάστευση και το άσυλο και δη για την αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το άσυλο προκειμένου να διευκολυνθεί τα μάλα η υποδοχή μεταναστών στη χώρα, η πρόταση για την καθιέρωση στη Γαλλία του λεγόμενου ‘‘δικαίου του εδάφους’’ (jus soli), ώστε κάθε παιδί που γεννιέται στη Γαλλία, ακόμη και από νόμιμο ή παράνομο μετανάστη, να αποκτά αυτομάτως τη γαλλική ιθαγένεια, για δημιουργία ειδικής γαλλικής υπηρεσίας διάσωσης μεταναστών και γενικά αλλοδαπών στη θάλασσα, για καθολική πρόσβαση των ‘‘παράτυπων’’ μεταναστών στο γαλλικό σύστημα υγείας και φυσικά και η πρόταση να ενισχυθεί η Δικαιοσύνη με τα κατάλληλα μέσα ώστε να καταδιώκει και να τιμωρεί, μεταξύ των άλλων, (κυρίως και) τους…. ‘‘Ισλαμοφοβικούς’’ (ίδετε στο πρόγραμμα του NFP στην ηλεκτρονική διεύθυνση που ήδη σας έδωσα τη σελίδα 12: Nous nous engageons à: Donner à la justice les moyens de poursuivre et de sanctionner les auteurs de propos ou actes racistes, islamophobes et antisémites).
Καθώς όμως ο κ. Καθηγητής θα γνώριζε ότι η Ιστορία είτε εξαρτάται από τους αριθμούς είτε ‘‘πλάθεται’’ και ‘‘γράφεται’’ με τους αριθμούς, πριν την αναφορά του στο πολιτικό πρόγραμμα της Le Pen, θα φρόντιζε, για να μας δώσει να καταλάβουμε ή έστω να μας παράξει ‘‘υλικό’’ για να σκεφθούμε, να μας αποκαλύψει κάποια αριθμητικά δεδομένα για τη Γαλλία εκείνης της εποχής.
Το 2022, θα μας έλεγε λοιπόν, ζούσαν στη Γαλλία 7 εκατ. μετανάστες που αντιστοιχούσαν στο 10,3% του πληθυσμού της. Μάλιστα, 2,5 εκατ. μετανάστες, ήτοι το 35% εξ’ αυτών, είχαν ήδη αποκτήσει τη γαλλική υπηκοότητα. Ο δε πληθυσμός των αλλοδαπών που ζούσε στη Γαλλία ανερχόταν στα 5,3 εκατ. ή άλλως στο 7,8% του συνολικού πληθυσμού της. Αποτελούνταν από 4,5 εκατ. μετανάστες που δεν είχαν αποκτήσει τη γαλλική υπηκοότητα και από 800 χιλ. που γεννήθηκαν στη Γαλλία έχοντας αλλοδαπή ιθαγένεια. Συνολικά, 8,7 εκατ. άνθρωποι, δηλαδή το 12,8% του πληθυσμού της Γαλλίας δεν είχαν γεννηθεί σ’ αυτήν αλλά με κάποιο τρόπο είχαν εισέλθει και ζούσαν σε αυτήν (ίδετε για τα στοιχεία στη διεύθυνση https://www.insee.fr/fr/statistiques/3633212. Συνεπώς, τα άνω δεδομένα είναι τα επίσημα της Γαλλικής Στατιστικής Υπηρεσίας).
Από την άλλη, θα μας πληροφορούσε ότι το 2019 812.000 άτομα στη Γαλλία δήλωσαν ότι έπεσαν θύματα βίας (https://www.insee.fr/en/outil-interactif/5543645/tableau/40_SOC/46_SEC), ότι το 2021 υπήρξε ‘‘έκρηξη’’ στις ποινικές καταδίκες (740.171) από τα δικαστήρια της χώρας (https://www.insee.fr/en/outil-interactif/5543645/details/40_SOC/46_SEC/46F_Figure6) ενώ το 2022 55.200 άτομα κατηγορήθηκαν στη Γαλλία για βίαιες σεξουαλικές επιθέσεις (https://www.insee.fr/en/outil-interactif/5543645/details/40_SOC/46_SEC/46D_Figure4). Οι δε αλλοδαποί αποτελούσαν το 24% των κρατουμένων στις φυλακές και είτε κατηγορήθηκαν είτε θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για το 77% των βιασμών που σημειώθηκαν στο Παρίσι, για το 54% των εγκλημάτων, το 40% των κλοπών οχημάτων στη Νίκαια, το 38% των διαρρήξεων και το 31% των κλοπών σε όλη τη χώρα.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, θα συνέχιζε ο κ. Καθηγητής, το πρόγραμμα του RN της Le Pen (ίδετε παρακαλώ: https://rassemblementnational.fr/documents/202406-programme.pdf) περιλάμβανε, μεταξύ των άλλων, την άρση των νομικών και πραγματικών κωλυμάτων για την απέλαση παράνομων μεταναστών, την επαναφορά του (ποινικού) αδικήματος της μη νόμιμης διαμονής στη χώρα (retour du delit de sejour irregulier), τη μη αποδοχή του ‘‘δικαίου του εδάφους’’ (suppression du droit du sol), τη θεσμοθέτηση διαδικασίας για υποβολή τυχόν αιτημάτων ασύλου στις ανά τον κόσμο γαλλικές πρεσβείες και την επιβολή ποινών σε όσους απασχολούν παράνομους αλλοδαπούς στη Γαλλία.
Το RN μιλούσε στο πρόγραμμά του και για τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των Γάλλων, τη μείωση των φόρων στην ενέργεια και τα καύσιμα, την αποκατάσταση της ασφάλειας και το τέλος της δικαστικής ατιμωρησίας, την πρόσβαση στην υγεία, την ανάκαμψη της παιδείας, τον έλεγχο της μετανάστευσης, τη δημοσιονομική σταθερότητα και την προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών, την τάξη στους δρόμους, τον σεβασμό στους θεσμούς και στην αντιπολίτευση και εν τέλει την επάνοδο της Γαλλίας στην πυρηνική ενέργεια, όπως είχε αρχικά οραματιστεί ο Στρατηγός De Gaulle.
Ο κ. Καθηγητής θα προσέθετε οπωσδήποτε στη διήγησή του και την ήδη καταρρέουσα ‘‘Κεντροδεξιά’’ εκείνη την περίοδο στη Γαλλία, η οποία φυσικά δεν διέθετε ούτε Jacques Chirac ούτε έστω Nicolas Sarkozy και κινούνταν ήδη στα όρια της (πολιτικής) εξαΰλωσης. Πράγματι, οι ‘‘Les Républicains’’ είχαν λάβει, θα μας τόνιζε, στις εκλογές του Ιουλίου του 2024 μόνο το 5,4% των ψήφων! Συνεπώς, δεδομένων των απτών αποτελεσμάτων της πολιτικής του Macron, της κοσμοαντίληψης και πολιτικής θεωρίας του Μετώπου της Αριστεράς και της εκλογικής ανυποληψίας της Κεντροδεξιάς, το 37% των Γάλλων, το καλοκαίρι του 2024, θα μας εξηγούσε ο κ. Καθηγητής, είχε έμπρακτα (με την πραγματική ψήφο του) στραφεί προς τη Le Pen, η οποία αν και δεν είχε ‘‘αποτινάξει’’ ποτέ μέχρι τότε την ‘‘ταμπέλα’’ της ‘‘ακροδεξιάς’’, καθώς, ως γνωστόν η Φύση και η Πολιτική απεχθάνονται τα ‘‘κενά’’, κινούμενη είτε σκοπίμως, είτε ασυναίσθητα προς το συστημικό πολιτικό φάσμα, κατέστη, στη συγκεκριμένη συγκυρία, εκφραστής της λαϊκής και πατριωτικής πτέρυγας της Γαλλίας!
Βέβαια, απαραιτήτως ο κ. Καθηγητής θα μας αφηγούνταν ότι καθώς οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία διεξάγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες, η (εντυπωσιακή) πρωτιά του RN στις ψήφους (δεν είχε φτάσει ποτέ άλλοτε στο 37%) δεν το οδήγησε, παρά ταύτα, και σε πρωτιά στις έδρες αλλά στην τρίτη(!) θέση με 141 έδρες από τις 577 του Γαλλικού Κοινοβουλίου, πίσω από το NFP που με ποσοστό 25,8% έλαβε 177 έδρες και τον συνασπισμό ‘‘Ensemble’’ του Macron που με 24,5% ‘‘κατέκτησε’’ 165 έδρες. Και τούτο, διότι με την πολιτική συνεννόηση, κατ’ άλλους ‘‘πολιτική συμπαιγνία’’, ανάμεσα σε Melenchon (NFP) και Macron (Ensemble), αποσύρθηκαν στις μονοεδρικές περιφέρειες οι ασθενέστεροι υποψήφιοι είτε του ενός είτε του άλλου κατά περίπτωση και έτσι απέναντι σε αυτόν του RN της Le Pen ετίθετο ένας μόνο υποψήφιος κάθε φορά, ο οποίος είχε τη διμερή στήριξη των συνδυασμών του NFP και του Ensemble.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εμάς θα ρωτούσαν τον κ. Καθηγητή της Γαλλικής Ιστορίας για το τι έγινε στη συνέχεια. Κατάφερε να ορθοποδήσει η νέα Κυβέρνηση του NFP και να ‘‘συμβιώσει’’ με τον Πρόεδρο Macron; Και το 2027, στις γαλλικές Προεδρικές εκλογές, κέρδισε τελικά η Le Pen ή κατάφεραν πάλι να την σταματήσουν; Η πολιτική κατά της ‘‘Ισλαμοφοβίας’’ του κυβερνώντος NFP είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν τα 2.300 τζαμιά που υπήρχαν το έτος 2024 στη Γαλλία; ‘‘Κινδύνεψε’’ η Γαλλία να μετατραπεί σε ‘‘Ισλαμικό Χαλιφάτο’’, όπως ήδη νωρίτερα κάποιοι μουσουλμάνοι της Γερμανίας ζητούσαν για τη Γερμανία; (δείτε παρακαλώ https://www.zdf.de/nachrichten/politik/deutschland/demonstration-hamburg-kalifat-muslim-interaktiv-100.html) Ή κάποιοι άλλοι, πιο…. ‘‘περίεργοι’’ τύποι, θα ρωτούσαν τον κ. Καθηγητή αν τελικά όσα γίνονταν τότε (το 2024) στη Γαλλία ήταν εφαρμογή στην πράξη όσων η από τον Μάρτιο του 2000 σχετική Έκθεση του ΟΗΕ προέβλεπε για ‘‘αντικατάσταση’’ πληθυσμού και στη Γαλλία αλλά και στην Ευρώπη γενικά μέσω της ‘‘μεθοδικής’’ και ‘‘προγραμματισμένης’’ μετανάστευσης(;) (αναζητήστε παρακαλώ: New Report on Replacement Migration issued by UN Population Division, ίδετε https://x.com/Neo1Architect/status/1810945497097490568?t=iqscdHAcnqiezpK8tVK3eQ&s=03).
Μην περιμένετε όμως από εμένα σήμερα να καταγράψω εδώ (έστω τις πιθανές) απαντήσεις του κ. Καθηγητή σε όλα αυτά τα ‘‘καυτά’’ ερωτήματα. Δεν είμαι και ούτε θα το ‘‘παίξω’’ προφήτης. Και μια που ‘‘ταξιδεύαμε’’ όλοι μαζί στον χρόνο, υποθέστε ότι όταν η διήγηση της σύγχρονης γαλλικής ιστορίας από τον Καθηγητή της Σορβόννης έφτανε στο σημείο που σταματά το νυν άρθρο, συνέβη μια ‘‘διαταραχή’’ στη ‘‘Χρονομηχανή’’ μας που, δυστυχώς, μας γύρισε ξαφνικά και άμεσα από το 2040 πίσω στον Ιούλιο του 2024.
Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι ο κ. Καθηγητής, αν συνέχιζε, θα μας έλεγε ότι το 2024 ήταν πράγματι ‘‘un tournant dans l’ histoire contemporaine de la France’’ (ένα σημείο καμπής στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας). Και θα μας το έλεγε αυτό καθότι είναι πια φανερό σε αυτούς που ζουν στο 2024 ότι η Γαλλία και συνάμα η Ευρώπη ολόκληρη λόγω των αντικειμενικών ιστορικών συνθηκών, των γεωπολιτικών εξελίξεων και των πολλαπλών πολύ-κρίσεων και των επιγενομένων και επιφαινομένων τους, έχει εισέλθει σε μια και ως δυστοπικής φύσης ταυτοτική αναζήτηση, μια αναζήτηση στην οποία για το παρόν και το μέλλον των πολιτών πρέπει να ‘‘δώσει απαντήσεις’’ και δη ταυτόχρονα στα μείζονα ζητήματα του πολιτισμικού αυτοπροσδιορισμού, του εθνικού νοήματος, της κοινωνικής συνοχής και της ιστορικής συνέχειας. ‘‘Allons enfants de la patrie’’*, πράξτε το καθήκον σας!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΟΥΓΚΟΥΡΕΛΑΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
LLM IN INTERNATIONAL COMMERCIAL LAW
LLM IN EUROPEAN LAW
Cer. LSE in Business, International
Relations and the political science
*Εμπρός, παιδιά της πατρίδας, είναι ο πρώτος στίχος της ‘‘Μασσαλιώτιδας’’ (La Marseillaise), δηλαδή του γαλλικού εθνικού ύμνου.
