“Του Γιάννη”
Παρασκευή 18 Οκτωβρίου. Στο γραφείο μου, στο Μουσικό Σχολείο Κατερίνης δέχομαι την επίσκεψη του ανθρώπου, που κατά δική του ομολογία, είναι ο άνθρωπος που έγραψε και μετέφερε στους βουλευτές του ΚΚΕ το ψευδές, προσβλητικό και συκοφαντικό κείμενο, που συμπεριέλαβαν στην ερώτηση που κατατέθηκε στην Βουλή των Ελλήνων με τίτλο «Προβλήματα των μαθητών του Μουσικού Γυμνασίου-Λυκείου Κατερίνης».
Στο μυαλό μου έρχονται διάφοροι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, κανένας όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Διότι ακόμα κι αυτός που καρφώνει, ρουφιάνο θα τον έλεγαν κάποιοι, «αποκαλύπτει» κάτι που έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Πώς λέγεται όμως εκείνος που επινοεί μια ιστορία και την μεταφέρει ως αληθινή με σκοπό να βλάψει ένα σχολείο, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα πολιτικά παιχνίδια ενός πολιτικού κόμματος;
Μέχρι να βρω την κατάλληλη λέξη, ο άνθρωπος απέναντί μου παίρνει το λόγο.
– Δεν έχω προσωπικά μαζί σου ούτε και οι βουλευτές. Ο βουλευτής Δελής θέλει να έρθει τη Δευτέρα στο σχολείο για να ενημερωθεί για τα προβλήματα του σχολείου.
Για δες, σκέφτηκα, μπορεί να τον παρεξήγησα. Ο άνθρωπος μπορεί να είχε καλή πρόθεση και να θέλει πράγματι να ενημερωθεί και να αναδείξει τα πραγματικά προβλήματα του σχολείου.
– Ας έρθει, απάντησα, ελαφρά τη καρδία.
Έτσι κι έγινε. Δευτέρα πρωί ο αυτοπροσκληθείς βουλευτής παρών στο σχολείο. Μόνο που δεν ήρθε μόνος του, αλλά συνοδευόταν από καμία δεκαριά νοματαίους, όλοι τους εκλεκτά μέλη του κόμματος, που όταν τους ρωτούσες το όνομά τους, σου απαντούσαν απλά «είμαι του κόμματος». Όπως καταλαβαίνεις αγαπητέ αναγνώστη, όλοι είχαν το ίδιο όνομα «του κόμματος».
Ασυναίσθητα μου ήρθε στο μυαλό μία τηλεοπτική σειρά με τίτλο «The handmaid’s tale». Στην σειρά αυτή τα στελέχη του κόμματος έχουν προβλήματα γονιμότητας. Το κόμμα παραχωρεί σε κάθε τέτοιο ζευγάρι μία θεραπαινίδα. Ο άντρας γονιμοποιεί την θεραπαινίδα παρά τη θέλησή της, παρουσία της γυναίκας του και στη συνέχεια, μόλις αυτή γεννήσει, της παίρνουν το παιδί για να το μεγαλώσουν σύμφωνα με τις αρχές του κόμματος!
Η θεραπαινίδα δεν έχει δικό της όνομα, αλλά παίρνει το όνομα του «αφέντη» του σπιτιού. Για παράδειγμα, αν ο άντρας λέγεται Φρεντ, η θεραπαινίδα αποκαλείται «του Φρεντ», ενώ αν ο άντρας λέγεται Γιάννης αυτή θα αποκαλείται «του Γιάννη». Για δες κάτι παιχνίδια που σου παίζει καμιά φορά το μυαλό.
«Του Γιάννη» λοιπόν ή καλύτερα «του κόμματος» το όνομα των συνοδών του βουλευτή. Για την ιστορία, εκτός από τους δέκα νοματαίους, μπροστά στην είσοδο του σχολείου δύο νεαροί «του κόμματος» κι αυτοί μοίραζαν φυλλάδια «του κόμματος». Οργανωμένο το έγκλημα, αλλά πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Η επανάσταση φαίνεται ότι έχει ήδη ξεκινήσει και ξεκίνησε από το Μουσικό Σχολείο Κατερίνης.
Φίλε αναγνώστη δεν μπορείς να φανταστείς την απογοήτευσή μου. Δε βαριέσαι, σκέφτηκα. Καμιά φορά τα φαινόμενα απατούν.
– Μας προσκαλέσετε και ήρθαμε, είπε ο αυτοπροσκληθείς βουλευτής.
– Εκ των υστέρων.
– Τι εκ των υστέρων;
– Πρώτα μας συκοφαντήσατε υποβάλλοντας στην βουλή την ερώτηση με τα ψευδή στοιχεία και εκ των υστέρων έρχεστε να ενημερωθείτε για τα προβλήματα του σχολείου.
Ο βουλευτής δηλώνει ότι θέλει να μιλήσει στους εκπαιδευτικούς του σχολείου. Εγώ, νομίζοντας ότι θέλει να μιλήσει με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, το επιτρέπω. Στο κάτω κάτω βουλευτής είναι και αν του το απαγορεύσεις, θα σου πει ότι προσπαθείς να τον φιμώσεις κι άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είναι έτσι.
Όμως ο βουλευτής αυτή την φορά ήταν ακριβής σ’ αυτά που έλεγε. Ήθελε να μιλήσει στους εκπαιδευτικούς, να βγάλει λόγο κι όχι να κάνει διάλογο. Νομίζοντας πως είναι στη Βουλή ή σε κάποιο προεκλογικό μπαλκόνι μας εξήγησε τους αγώνες που έχει κάνει το κόμμα για τα μουσικά σχολεία. Δεν άφηνε να τον διακόψει κανείς, δεν άκουσε ούτε μία από τις ερωτήσεις που του έγιναν, δεν απάντησε απολύτως σε τίποτα, δεν δέχτηκε να ανασκευάσει το προσβλητικό και συκοφαντικό κείμενο, δεν ζήτησε συγνώμη και στο τέλος μας είπε ότι πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό που έκανε!!
Ε, λοιπόν δίκιο έχει. Δεν πρέπει να είμαστε αγνώμονες. Ευχαριστώ δημόσια τον βουλευτή που με βοήθησε να δω καθαρά, διότι μερικές φορές αυτό που έχεις δίπλα σου δεν το εκτιμάς μέχρι να δεις τα χειρότερα.
Αισθάνομαι λοιπόν ευγνωμοσύνη που οι συνάδελφοί μου και οι συνεργάτες μου στο σχολείο:
– δεν διακατέχονται από την υπεροψία και την αλαζονεία της εξουσίας,
– δεν προσβάλουν, δεν συκοφαντούν, δεν διαβάλουν κανέναν, πολύ περισσότερο ανθρώπους που δεν γνωρίζουν,
– έχουν το θάρρος να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και ν’ αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους,
– δεν κρύβονται πίσω από αόρατους προστάτες και ασυλίες,
– είναι μάχιμοι υπηρετώντας το λειτούργημα του εκπαιδευτικού παρά τις αμέτρητες δυσκολίες, με φιλότιμο και αυταπάρνηση, υπακούοντας μόνο στη συνείδησή τους και πουθενά αλλού.
Σας ευχαριστώ κύριε Δελή για το μάθημα που μου δώσατε και σας υπόσχομαι ότι για τη σημερινή σας επίσκεψη στο Μουσικό Σχολείο Κατερίνης θα ενημερωθούν οι πάντες, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς ώστε να μη μείνει καμία απολύτως αμφιβολία για τους πραγματικούς σκοπούς της εντελώς αναίτιας και προσβλητικής επίθεσης που εξαπολύσατε στο σχολείο μας.
Με εκτίμηση
Βαρδακώστας Γιώργος
