Όλοι γνωρίζουμε τις ομορφιές της Πιερίας, τη μοναδικότητα που έχει συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα, μαζί με τον αρχαιολογικό της πλούτο, το θρησκευτικό τουρισμό, τον ορειβατικό ακόμη και τον συνεδριακό. Ωστόσο για μένα, ξεχωριστή θέση έχει η Παραλία Κατερίνης. Η Παραλία που όλοι λίγο πολύ την ξέρουμε, αρκετοί περάσαμε τα καλοκαίρια μας μικροί, χαρίζοντας μας μοναδικές αναμνήσεις. Μια περιοχή ή αλλιώς ένας τουριστικός προορισμός, που παρά την πανδημία, τα προβλήματα και τον προβληματισμό των επαγγελματιών, επιμένει και μένει όρθια. Στην Παραλία Κατερίνης θα βρεις πλέον ξενοδοχεία που καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις, οργανωμένες παραλίες, καφέ και εστιατόρια κάθε λογής, εμπορικά. Δεν θα γράψω για την ακτή, την αμμουδιά, την έκταση, την άνεση ή τη θάλασσα, είναι γνωστά σε όλους μας.
Η Παραλία Κατερίνης έχει ένα μοναδικό «άρωμα» μια δική της συνταγή που τη βοηθά να ξεπερνά τις δυσκολίες. Το «μαλλί της γριάς» ή το ψητό καλαμπόκι είναι μερικά από τα «όπλα» της. Η Παραλία δεν είναι δεύτερης διαλογής τουριστικός προορισμός και δεν της αξίζει ο δικός μας χαρακτηρισμός «έλα μωρέ στην Παραλία θα πάμε;». Έχει το δικό της χρώμα, τη δική της ομορφιά, κρατά ακόμη ζωντανά αυτά που μας συντρόφευαν παιδιά, κρατά μια παιδικότητα – άγνωστο πως- όμως διάχυτη παντού. Από τις ταμπέλες και τα σταντ με τα μενού των καταστημάτων στο δρόμο, μέχρι τα καταστήματα με τα σουβενίρ και της μπλούζες “Paralia Katerini “. Από το 12ποντό που θα δεις στον πεζόδρομο μέχρι το μαγιό με τη σαγιονάρα. Δε λέω καλή η χλίδα και το θεαθήναι, όμως η αυθεντικότητα της Παραλίας είναι μοναδική. Δεν είναι δήθεν και δεν προσποιείται. Για αυτό και έχει οπαδούς. Φίλους σταθερούς, τουρίστες σταθερούς κάθε χρόνο.
Μεταξύ μας εγώ από τη χλίδα που τόσο ωραία διαφημίζεται, προτιμώ το «μαλλί της γριάς» και το ψητό καλαμπόκι…
Εύη Μιχωλού
