Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι στατική. Εξελίσσεται. Προχωρά. Η εντύπωση πολλών ανθρώπων είναι ότι προχωρά προς τα εμπρός. Ο άνθρωπος μαθαίνει περισσότερα πράγματα, εμπλουτίζει τις γνώσεις του. Ζει περισσότερα χρόνια και πιο άνετα. Οι πρόγονοί μας, όχι οι πολύ μακρινοί, ας πούμε οι παππούδες μας πχ πριν από εξήντα χρόνια δεν είχαν τηλεόραση ή σταθερό τηλέφωνο, καλλιεργούσαν την γη με ένα αλέτρι το οποίο έσερναν βόδια ή άλογα. Δεν είχαν ηλεκτρικό ρεύμα. Ίσως στερούνταν και αυτό το ραδιόφωνο. Τα σπίτια μικρά με λίγα δωμάτια και εις τα οποία συγκατοικούσαν ο παππούς και η γιαγιά. Τα παιδιά ήταν ευλογία και οι περισσότερες οικογένειες ήταν πολύτεκνες. Χρόνια φτώχειας, στερήσεων και ευλογημένα. Άκουγες και ένα «Δόξα σοι ο Θεός». Ευχαριστούσαν τον Θεό για αυτά τα λίγα, τα οποία μοίραζαν με τους συνανθρώπους των, τους εμπερίστατους.
Αυτά για το χθες, είπαμε το όχι πολύ μακρινό. Ας έλθουμε εις το σήμερα. Πώς είναι η ζωή σήμερα;; Πολύ διαφορετική από το «χθες». Αφθονία αγαθών, Σπίτια χωρίς γιαγιάδες και παππούδες, με παιδικά δωμάτια εξοπλισμένα με πολλές και διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές. Σπίτια μεγάλα με συσκευές θέρμανσης και ψύξης, ατομικά κινητά τηλέφωνα, έγχρωμες τηλεοράσεις δυο ή τρεις. Όλες οι σύγχρονες ανέσεις με ή χωρίς εισαγωγικά. Έχουμε όλα τα καλά και του «πουλιού το γάλα». Είμαστε ευτυχισμένοι, χαρούμενοι και δοξολογούντες τον Θεό ή γκρινιάζουμε δυστυχισμένοι με την μοναξιά μας της ευημερίας και της φιλαυτίας;;.
Έχουμε χρόνο να καθίσουμε να μιλήσουμε ως οικογένεια, γειτονιά ή ως κοινωνία;;.Πολλές εργασίες σήμερα γίνονται με μηχανές π.χ. οργώματα, συλλογή βάμβακος και οι μισθωτοί δουλεύουν οκτώ ώρες τις πέντε από τις επτά ημέρες της εβδομάδας. Η παραγωγή αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων έγινε πιο εύκολη και μαζική. Μεγάλη η ποσότητα και η ποικιλία, ώστε να μη ξέρεις τι να διαλέξεις. Κάθε χρόνο χιλιάδες τόνοι τρόφιμα τα πετάμε εις τα σκουπίδια. Υπερκαταναλωτισμό ονομάσαμε το φαινόμενο. Γεμάτες οι ντουλάπες από ρούχα και παπούτσια των οποίων αγνοούμε την ύπαρξή τους. Πολλά είναι και εκτός μόδας. Ο σύγχρονος θεός ο οποίος μας καταδυναστεύει όλους μας μικρούς και μεγάλους.
Το σήμερα το βιώνουμε είμαστε ευχαριστημένοι;; Ας απαντήσει ο καθένας εις τον εαυτό του και για τον εαυτό του. Ας παραβλέψουμε τα προβλήματα τα οποία δημιούργησαν τα λεγόμενα μνημόνια. Ας σκεφτούμε με τα παιδιά μας βρίσκουμε ποιοτικό χρόνο για να μιλήσουμε ή ο καθένας μας με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή το κινητό του απορροφημένοι για να πληροφορηθούμε για τα παγκόσμια κουτσομπολιό ή τις επιταγές της σύγχρονης μόδας.
Βγάλαμε τον Χριστό από τη ζωή μας και καταστήσαμε τη ζωή μας ζούγκλα. Χωρίς ανθρώπινη επικοινωνία, αλληλεγγύη και Ανθρωπιά. Βάλαμε τον Θεό εις το περιθώριο της ζωής μας και της δράσης μας. Για να πάει η κοινωνία, πραγματικά, μπροστά απαιτείται η στροφή εις τα νάματα της Ορθοδοξίας και η επιστροφή εις την κατά Χριστόν Ζωή. Αμήν. Γένοιτο.
Παναγιώτης Μυργιώτης
