«Το βιογραφικό δεν εξασφαλίζει την ικανότητα ή την αποτελεσματικότητα στην πολιτική. Δεν είναι ικανή, αλλά είναι αναγκαία συνθήκη. Για μένα η ενασχόληση με τα κοινά είναι λειτούργημα, είναι προσφορά προς τον συνάνθρωπο και όχι τρόπος επιβίωσης και πλουτισμού», έγραψε πριν από λίγες μέρες η αντιπεριφερειάρχης Πιερίας Σοφία Μαυρίδου, στα social media, αναρτώντας παράλληλα και το βιογραφικό της. Υπενθυμίζοντας ποια είναι, τι έχει σπουδάσει, τι θεσμούς έχει υπηρετήσει.
Θυμήθηκα όμως, διότι με τη Σοφία γνωριζόμαστε από παλιά και το άλλο «βιογραφικό», το πιο προσωπικό. Αυτό του χαρακτήρα και της διαδρομής που έκανε μέχρι σήμερα.
Η αυτοδιοικητική της πορεία ξεκίνησε με τον τότε νομάρχη Γιώργο Παπαστεργίου . Ο Γιώργος Παπαστεργίου ήταν ένας άνθρωπος που την ενέπνευσε, με πολιτική σκέψη. Το τόλμησε τότε με 31 υποψηφίους όπου εκλεγόταν 15. Δεν φοβόταν το «μέτρημα» ούτε τον σταυρό. Και από εκεί ξεκίνησε μια πολιτική διαδρομή – η επαγγελματική υπήρχε ήδη, κοντά γραφείο με τον αείμνηστο πατέρα της. Άλλωστε ο ίδιος ήταν δίπλα της στην απόφαση της να ασχοληθεί με την πολιτική. Ανέλαβε τα «βάρη» του γραφείου, σταθερός βράχος. Και το γραφείο μέχρι σήμερα παραμένει το ίδιο. Η Σοφία δεν έχει αλλάξει τίποτε.
Της έγιναν προτάσεις για το Κοινοβούλιο αλλά ήταν αρνητική. Πιστή σε αυτό που επέλεξε, την Αυτοδιοίκηση. Η΄ την επέλεξε, διαλέξτε, εγώ ακόμη δεν αποφάσισα!
Ο Τζιτζικώστας, είδε στη Σοφία τη φίλη και συνεργάτιδα που ήθελε για το νομό, αλλά κυρίως έναν έντιμο και πιστό συνοδοιπόρο, που ήταν πάντα εκεί και στα εύκολα και στα δύσκολα!
Η Σοφία είχε πάντα στόχους. Έμαθε από τον πατέρα της να βάζει μικρούς και εφικτούς στόχους να τους κατακτά και να συνεχίζει.
Η Σοφία δεν «λάκισε» ποτέ, δεν πούλησε τους φίλους της, δεν έβαλε τρικλοποδιές και δεν κακολόγησε κανέναν όλα αυτά τα χρόνια. Οι αποφάσεις που πήρε όλα αυτά τα χρόνια δείχνουν τον χαρακτήρα της. Αυτό είναι το άλλο «βιογραφικό» της Σοφίας Μαυρίδου. Για το τυπικό του πράγματος, σας παραθέτω και το « κανονικό» βιογραφικό.
