«Είναι η ώρα να τιμήσουμε τους αξιόλογους ντόπιους δημιουργούς, την ντόπια πολιτιστική δημιουργία…»
Μέσα στο σκοτάδι και το πένθος των ημερών, με το έγκλημα των Τεμπών να μας πληγώνει βαθιά όλους σε αυτή τη χώρα των ποιητών, από τον Όμηρο ως τους Νομπελίστες μας Σεφέρη και Ελύτη, μπορούμε να ακουμπάμε στην ποίηση και στη μεταμορφωτική της δύναμη, που δημιουργεί και προκαλεί εναλλακτικές εικόνες, τόπους και λειαίνει τις ατέλειες της πραγματικότητας.
Είναι η ποίηση, που αγγίζει τα αμόλυντα κομμάτια της ύπαρξής μας, όλες τις στιγμές, του πόνου, της αγάπης, του έρωτα, της μοναξιάς, της χαράς, της αντίστασης, των αγώνων.
Η ποίηση είναι η γέφυρα που μας οδηγεί στη νέα πραγματικότητα που ονειρευόμαστε και είναι οι ποιητές, που προσπαθούν να την προβάλουν μπροστά μας, που προσπαθούν να αναδείξουν την αλήθεια. Την αλήθεια για ένα καλύτερο κόσμο. Αυτόν τον κόσμο που όλοι επιθυμούμε.
Γι΄ αυτόν τον κόσμο που πρέπει να αγωνιστούμε, όλοι μαζί, με τη νέα γενιά, με νέες ιδέες να αλλάξουμε, να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο φως, που τόσο έχουμε ανάγκη.
Παγκόσμια Ημέρα της ποίησης σήμερα και είναι αφορμή, να κοιτάξουμε δίπλα μας, γύρω μας, να εκτιμήσουμε και να τιμήσουμε τους αξιόλογους ντόπιους ποιητές, τους ντόπιους λογοτέχνες μας, που με το έργο τους, βάζουν το δικό τους λιθαράκι στον σύγχρονο πολιτισμό μας.
Είναι η ώρα να στηρίξουμε την ντόπια πολιτιστική δημιουργία…
Στον πολιτισμό, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εστιάζει σε μια πολιτική που θα προσδίδει στους πνευματικούς παραγωγούς το ρόλο και τη θέση που τους αντιστοιχεί μέσα στη κοινωνία και θα τους υποστηρίζει κατά το δυνατόν στο έργο τους.
Το πολιτιστικό μοντέλο που εξακολουθεί να προβάλλεται, είτε αφορά την ελληνική δημιουργία είτε αφορά τη διεθνή παραγωγή, είναι προσαρμοσμένο στη λογική του προϊόντος προς κατανάλωση και όχι του αγαθού που προκύπτει ως συνάρτηση της ανθρώπινης δημιουργίας και ανησυχίας με τη θεσμοθετημένη λειτουργία των πολιτιστικών φορέων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ στο πρόγραμμά του για τον πολιτισμό, θέτει τη δημιουργία συνθηκών τέτοιων όπου το πνευματικό και καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας αλληλοτροφοδοτείται διαρκώς από τις κοινωνικές δυνάμεις, διαμορφώνοντας ένα αφήγημα στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η αισθητική συνυφασμένη με την ηθική της διάσταση.
