Ακριβώς πριν 70 χρόνια 20 Ιουλίου 1952 (οπισθογράφηση φωτογραφίας 2) φόρτωμα δεματιών σταχιών στον κάμπο της Κατερίνης περιοχή «Επτά Καβάκια» για την μεταφορά τους προς αλώνισμα.
Δεν είναι τυχαίο που στην αγροτική Ελλάδα ο Ιούλιος ονομάζεται: Αλωνάρης, Αλωνιστής, Αλωνητής, Αλωνητής, Αλωνιάτης και Αλωνεύτης, καθώς αυτή την εποχή γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών. Μετά το θέρισμα των σταχιών ερχόταν η ώρα του αλωνισμού για να πάρουν το σιτάρι. Τα θερισμένα στάχια γινόταν μικρά δέματα. Με αυτά έφτιαχναν μικρά δέματα που συγκρατιόντουσαν δεμένα με τα ίδια τα στάχια. Στη συνέχεια, με τα μικρά αυτά δέματα έφτιαχναν ένα μεγαλύτερο δέμα, το «δεμάτι». Τα «δεμάτια» έπειτα τα φόρτωναν στα κάρα και τα κουβαλούσαν για αλώνισμα. Εκεί τα ξεφόρτωναν και τα τοποθετούσαν όλα μαζί σε μεγάλες στοίβες που ονόμαζαν «θημωνιές» έτοιμα για αλώνισμα τροφοδοτώντας την αλωνιστική μηχανή γνωστή ως «πατόζα». Η «πατόζα» ήταν ένα αγροτικό μηχάνημα διαχωρισμού των δημητριακών καρπών (σιτάρι κριθάρι κ.α.) από το άχυρο.
Στις φωτογραφίες (1 & 2) βλέπουμε να φορτώνονται τα «δεμάτια» στα κάρα που σέρνουν βόδια. Διακρίνονται, επάνω στο κάρο όπου τοποθετεί τα «δεμάτια» ο Πέτρος Δ. Ρουκάς (+2007), ενώ κάτω ο Αριστείδης Δ. Ρουκάς (+1990) δίνει τα «δεμάτια». Στην φωτογραφία (3) βλέπουμε την δημιουργία της μεγάλης «θημωνιάς» με την ταξινόμηση σε σωρό των «δεματιών», κοντά σε χώρο όπου να είχε πρόσβαση η αλωνιστική μηχανή, η ονομαζόμενη « πατόζα». Όση ώρα ξεφορτώνεται το κάρο από τα «δεμάτια» τα βόδια ξεκουράζονται στο χωράφι στις καλαμιές.
(Φωτογραφίες Προσωπικό Αρχείο)
Δημήτρης Ρουκάς M.Sc. Τέχν. Γεωπόνος
Επιστημονικός Συνεργάτης Π. Ε. Πιερίας
