17η Νοέμβρη 1973, ημέρα ιστορικής μνήμης, ημέρα ενός αγώνα που ποτέ μας δε ξεχνάμε. Το Πολυτεχνείο μας δείχνει το δρόμο του αγώνα ενάντια στις πολιτικές φτωχοποίησης μας, στις πολιτικές περιορισμού και αφαίρεσης δημοκρατικών δικαιωμάτων, ενάντια στο σκοτάδι του φασισμού.
Ιδιαίτερα σήμερα, που με την πρόταξη του επιχειρήματος της πανδημίας, οι εργαζόμενοι σηκώνουν στις πλάτες τους δυσβάσταχτα βάρη, οι συνταξιούχοι ζουν με συντάξεις πείνας, οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται χάνοντας κάθε ελπίδα για το αύριο και οι νέοι βλέπουν το μέλλον τους να υποθηκεύεται, τα αιτήματα ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ καθίστανται επίκαιρα και διαχρονικά. Οι εργαζόμενοι έχουμε χρέος και καθήκον να γιγαντώσουμε το κίνημα για την ενίσχυση της Δημοκρατίας, το σεβασμό του κάθε ανθρώπου στη ζωή και την αξιοπρέπεια.
Ας μη βοηθήσουμε όσους στρώνουν το χαλί για να δούμε εικόνες που δεν τιμούν τη Δημοκρατία στη χώρα μας και τη συλλογική μνήμη. Ας μην επιτρέψουμε ένας ιός να θερίσει τα ιδανικά και τους αγώνες μιας ζωής. Ας συνεχίσουμε να παλεύουμε για όλα όσα αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια….για να βρούν τα παιδιά μας, έναν καλύτερο κόσμο…. Είναι στο χέρι όλων μας να μην επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση η “έκτακτη ανάγκη” να αποτελέσει δικαιολογία που θα μετατρέψει την εξαίρεση σε κανόνα.
Το Εργατικό Κέντρο Κατερίνης και οι εργαζόμενοι της Πιερίας τιμάμε τους ηρωικούς αγωνιστές του Πολυτεχνείου και καλούμε τους πολίτες του Νομού μας να τιμήσουν την 17η Νοέμβρη, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους σε κάθε εργαζόμενο που αγωνίζεται σήμερα στην πρώτη γραμμή, ακολουθώντας τις υγειονομικές οδηγίες και βοηθώντας το σύστημα υγείας -το οποίο πληρώνει τη διαχειριστική ανεπάρκεια των κυβερνώντων που άφησαν τη χώρα απροστάτευτη εν όψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας- να παραμείνει όρθιο.
Ακόμη και κάτω από αυτές τις πρωτόγνωρες υγειονομικές συνθήκες που βιώνουμε, ας αποδείξουμε με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο ότι το Πολυτεχνείο ζει στη συλλογική μνήμη, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας, της Δημοκρατίας, της πάλης για έναν καλύτερο κόσμο.
