Μουσικοί της Νάουσας ενώνουν τις δυνάμεις τους και γίνονται φωνή για το βουνό μας, το Βέρμιο, αλλά κι όλα τα βουνά της Ελλάδας κι όχι μόνο, ολάκερης της φύσης! Θέλουμε μέσα από αυτό το τραγούδι να δώσουμε ένα δυνατό μήνυμα, αφυπνίζοντας κι ευαισθητοποιώντας παράλληλα τον κόσμο. Δεν μπορεί η συνεχής επίκληση της κλιματικής αλλαγής/κρίσης να απειλεί τη φύση μας, με ανεπανόρθωτες επεμβάσεις και βλάβες, έχοντας τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που υποτίθεται πως προσδοκούμε. Είμαστε υπέρ των εναλλακτικών πηγών ενέργειας, με την προϋπόθεση όμως ότι είναι όντως αποδοτικές κι ωφέλιμες και δεν έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και τη φύση. Δε γίνεται να θυσιάζουμε το περιβάλλον για να σώσουμε το περιβάλλον! Για την ακρίβεια δε γίνεται να σώσουμε το περιβάλλον. Οι περισσότερες ενέργειες που γίνονται προς αυτόν τον σκοπό είναι εγωκεντρικές κι ανθρωποκεντρικές, για να σωθεί ο άνθρωπος κι όχι η φύση. Η φύση ξέρει τον τρόπο της, θα αναγεννηθεί όπως το έχει κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα και θα είναι μια χαρά και χωρίς εμάς. Ο άνθρωπος είναι που θα χαθεί. Οι περισσότερες ενέργειες λοιπόν για τη «σωτηρία» της φύσης ξεκινάνε πάνω σε λάθος βάσεις, με λάθος κριτήρια. Ξεκινάνε με γνώμονα τον φόβο κι όχι την πραγματική αγάπη για τον εαυτό, τη φύση, την ανθρωπότητα! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τον εαυτό μας, κοιτώντας βαθιά μέσα μας, ανοίγοντας την καρδιά μας κι ακούγοντας την εσωτερική καθοδήγηση για να πράττουμε πάντα το καλό και το δίκαιο. Καθότι όλοι είμαστε ένα, όλα είναι ένα! Είναι κάτι που στο βάθος το γνωρίζουμε, αλλά το έχουμε ξεχάσει. Ας το ενθυμηθούμε λοιπόν!
«Η φύση επικοινωνεί από τις απαρχές του χρόνου. Οι περισσότεροι όμως από εμάς έχουμε ξεχάσει να ακούμε. Μπορείς να πεις όχι και να αδιαφορήσεις, αλλά θα είναι σαν να λες όχι στην ίδια σου τη ψυχή, σε κάτι τόσο βαθιά μέσα σου, που το όχι σου θα είναι μια μορφή θανάτου. Όλοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε. Αυτά είναι η αρχή και το τέλος του βιβλίου της ζωής μας. Εμείς όμως επιλέγουμε τι θα γράφουν τα κεφάλαια. Είμαστε όλοι μας πρόγονοι του μέλλοντος. Το έχουμε ξεχάσει αυτό. Γι’ αυτό βλάπτουμε τόσο πολύ τη Γη και τους συνανθρώπους μας. Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε πρόγονοι. Μόνο εμείς αποφασίζουμε τι κληρονομιά θα αφήσουμε πίσω μας. Μόνο εμείς αποφασίζουμε τι περιεχόμενο θα έχει τελικά η ιστορία της ζωής μας και πώς θα είναι ο κόσμος που θα αφήσουμε στους επόμενους. Δε ζούμε πια σαν πρόγονοι. Ελπίζω όταν πεθάνω, το μήνυμα της ζωής μου να είναι ότι παρόλο που δεν ήμουν τέλεια, άφησα τον κόσμο λίγο καλύτερο. Αν το βιβλίο της ζωής μου διηγείται μία τέτοια ιστορία, τότε η ζωή μου άξιζε τον κόπο!» Julia Butterfly Hill (ακτιβίστρια, οικολόγος, συγγραφέας)
