Αδικεί τον εαυτό του και εύλογα προκαλεί απορίες και άλυτο μυστήριο σε φίλους και αντιπάλους, η πεισματική άρνηση του πρωθυπουργού να δεχτεί ένα δημόσιο διάλογο, μια τετ- α-τετ συζήτηση στην τηλεόραση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκείνον τον ακατονόμαστο που κάθε δυο και τρείς είτε από του βήματος της βουλής, είτε από τις εφημερίδες τον καλεί και τον προκαλεί, εφόσον διαθέτει το σθένος και την σιγουριά για τον εαυτό του, σε μια δια ζώσης αντιπαράθεση εφ όλης της ύλης. Και το μυστήριο της άρνησης επιτείνεται, γιατί ομολογουμένως είναι εμφανής η υπεροχή του Κυριάκου τόσο σε ποσότητα και ποιότητα μόρφωσης έναντι του αντιπάλου του, όσο και στο πολιτικό επίπεδο. Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την δυνατότητα της άμεσης αντίληψης της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης, της πλήρους συναίσθησης των δυσκολιών και των σύγχρονων κοινωνικών και οικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο τόπος, μηδέ των ευαισθησιών και της κατανόησης στις λαϊκές ανάγκες, του σημερινού πρωθυπουργού. Ύστερα τα δείγματα γραφής και των μοναδικών δυνατοτήτων του, τα έχει δώσει και με το παραπάνω. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την πρωθυπουργική δυνατότητα επικοινωνίας με τις εξωγήινες υπάρξεις, με τις οποίες από ότι φαίνεται έχει συχνές επαφές. Ποιος δε λαβαίνει υπόψη του το γεγονός ότι ο Κυριάκος είναι ο μόνος μεταπολιτευτικός πρωθυπουργός που συνέλαβε την έννοια της άμεσης εξάρτησης του εργαζόμενου από τον μισθό και το μεροκάματο προκειμένου να επιβιώσει. Ακόμη ποιος μπορεί να αγνοήσει την ρηξικέλευθη διαπίστωση του, ότι οι νέοι σήμερα ποσώς τους ενδιαφέρει η ιστορία και τα γεγονότα πολιτικά και κοινωνικά που σημάδεψαν εποχές και τις ζωές συμπολιτών μας, τις τελευταίες δεκαετίες. Ποιος η ποιοι δεν κατανοούν την μέγιστη αλήθεια που ξεστόμισε αγνοώντας πολιτικό κόστος και τα συναφή, ότι οι εργαζόμενοι κατανοούν και συμφωνούν με την κυβέρνηση για την μη αύξηση του κατώτατου μισθού, την μη μείωση ΦΠΑ και ειδικών τελών στην ενέργεια, αφού τέτοια δυνατότητα για τον κρατικό κορβανά δεν υπάρχει. Αλλά προπάντων πώς να αγνοήσει κάποιος τις ασκούμενες πολιτικές του Κυριάκου, την πρωτοπόρα πολιτική σκέψη και την επαναστατική θα λεγε κανείς προσέγγιση στην διαχείριση των οικονομικών της χώρας. Διαχείριση που προβλέπει και προκρίνει λεφτά και διευκολύνσεις στους εκλεκτούς, τους ειδήμονες μέσω των οποίων θα έρθει η ανάπτυξη στη χώρα. Και έχεις τον άλλο τον λαϊκιστή, αυτόν που κατάφερε να καταστρέψει μέσα σε τέσσερα χρόνια ότι έκτιζε επί δεκαετίες η περήφανη δεξιά σε αυτό τον τόπο, να φωνάζει για κοινωνικό κράτος, λέει, για ισχυρό ΕΣΥ, για διασφάλιση των δικαιωμάτων των συμπολιτών μας στην υγεία , την μόρφωση, την κοινωνική ασφάλιση.
Και ενώ τα αβαντάζ του Κυριάκου απέναντι στον λαϊκιστή Τσίπρα είναι τόσο πολλά και ακαταμάχητα, αυτός κάνει ότι μπορεί για να αποφύγει την δια ζώσης αναμέτρηση. Ψάχνοντας με προσοχή τους λόγους αυτής της στάσης ειδικοί και μη, δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. Κι όμως η αλήθεια γι αυτό βρίσκεται μπροστά μας και ακόμη δεν την αντιληφτήκαμε η μπορεί και να μη θέλουμε να την αντιληφθούμε. Η αλήθεια αυτή έγκειται αποκλειστικά και μόνο στο μεγαλείο του χαρακτήρα του Κυριάκου, στην μεγαλοψυχία, την πολιτική και πνευματική του ανωτερότητα και κυρίως στην ανεπιτήδευτη μετριοφροσύνη, την γενναία εγκράτεια. Είναι τα παραπάνω που τον συγκρατούν και δεν θέλει να διασύρει, να εξευτελίσει και να εκθέσει δημόσια τον πολιτικό του αντίπαλο. Είναι το μεγαλείο του δυνατού, του σίγουρου για τις δυνατότητες του, αυτού που δεν θα καταδεχθεί να αναμετρηθεί με τον πνευματικά και πολιτικά νάνο, αντίπαλο του. Δεν είναι περιφρόνηση, είναι μάθημα πολιτικής και πνευματικής ανωτερότητας.
Να όμως που ο όχλος κάτω, η αμορφωσιά, η πνευματική ανέχεια, δεν συμμερίζεται και δεν κατανοεί τις ακατάλυτες διαχρονικές αξίες με τις οποίες είναι σμιλεμένος ο χαρακτήρας και η συνείδηση του Κυριάκου, και λοιδορεί και κάνει πλάκα και χάζι το πρωθυπουργικό κρυφτούλι. Και να όταν μόνο αυτό. Απειλεί και από πάνω τον σύγχρονο πολιτικό Μωυσή και με μαύρο στην κάλπη.
Έλεος!
