Ἀγαπητοί μου,
Ἐπιτέλους Ἀνάσταση!, φωνάζουμε μέ ἐνθουσιασμό, ὅταν συναντᾶμε τό πρόσωπο πού προσδοκούμε μέ ἀγωνία. Τόν ἄνθρωπο πού μᾶς ἔλειψε καί εἴχαμε ἀρκετό καιρό νά δοῦμε. Τόν φίλο πού ἀγαπᾶμε καί θέλαμε πολύ νά ξαναϊδοῦμε.
Ἐπιτέλους Ἀνάσταση!, λέμε μέ ἀνακούφιση, ὅταν μία δουλειά ἔρχεται εἰς πέρας. Ὅταν οἱ κόποι μας καρποφοροῦν. Ὅταν ἡ ἐργασία μας ὁλοκληρώνεται. Ὅταν οἱ ἐξετάσεις τελειώνουν.
Ἐπιτέλους Ἀνάσταση!, τολμοῦν μέ χαρά καί συγκίνηση νά ψελλίσουν τά χείλη μας, ὅταν οἱ δοκιμασίες καί οἱ δυσκολίες ξεπερνιοῦνται. Ὅταν ἡ ἀσθένεια γιατρεύεται. Ὅταν ἡ ἔνταση ὑποχωρεῖ. Ὅταν οἱ πειρασμοί νικῶνται.
Ἐπιτέλους Ἀνάσταση!, λέμε μέ εὐχαρίστηση καί ἱκανοποίηση, ὅταν κάτι ἦταν νεκρό καί ἐπαναλειτούργησε. Ἦταν κλειστό καί ἄνοιξε. Ἦταν ξεχασμένο καί ξαναφάνηκε.
Καί ὁμολογῶ ὅτι, γιά πολλά πράγματα θά ἤθελα νά φωνάξω πώς ἦρθε ἐπιτέλους ἡ Ἀνάσταση. Γιά ὅλα τά παραπάνω, ἀλλά κυρίως γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ!
Γι’ αὐτό τό γεγονός, πού μᾶς δίνει πολλή χαρά! Εἴτε, διότι τελείωσε ἡ νηστεία. Διότι ὁλοκληρώθηκε ὁ ἔντονος ἀγώνας. Εἴτε, διότι τά τροπάρια δίνουν αὐτή τή λαμπρότητα καί τή χαρά, σάν πανηγύρι. Εἴτε, διότι ἠρεμοῦμε ἀπό τήν ἔντονη καθημερινότητα. Γιατί συναντιόμαστε οἰκογενειακῶς.
Ὅπως καί νά ἔχει, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἑλπίδα, ὅτι μποροῦμε νά συνεχίσουμε νά ἀγωνιζόμαστε! Εἶναι ἡ πίστη, ὅτι μποροῦμε νά ὁνειρευόμαστε. Εἶναι ἡ εἱρήνη, ὅτι μποροῦμε νά σώσουμε τήν ψυχή μας.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δίνει ὅλα αὐτά πού θέλουμε καί ἐπιθυμοῦμε ὅλοι ἐμεῖς, ἰδιαίτερα οἱ νέοι: ἀγάπη, χαρά, εἱρήνη, ἑνθουσιασμό, ἑλπίδα. Χαρίζει τήν βεβαιότητα τῆς αἰωνιότητας.
Ζοῦμε κάθε χρόνο ἕνα θαῦμα! Λαμβάνουμε τό Φῶς τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ, παρά τήν ἀναξιότητά μας! Δεχόμαστε τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, παρά τήν ὀλιγοπιστία μας! Μαζί μέ τήν ἀναζωογόνηση τῆς φύσης, ζοῦμε καί τή δική μας ἀνάσταση. Κι ὅλα αὐτά χάρι στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπιτέλους, ἦρθε γιά τόν καθένα μας ἡ Ἀνάσταση! Γι’ αὐτό ἀξίζει νά τό λέμε καί νά τό φωνάζουμε ὅτι Χριστός Ἀνέστη!
Ἀνάσταση εἶναι…
- Γιά τόν πονεμένο, ἡ παρηγοριά.
- Γιά τόν ἄρρωστο, ἡ θεραπεία.
- Γιά τόν αἰχμάλωτο, ἡ ἐλευθερία.
- Γιά τόν λυπημένο, ἡ χαρά.
- Γιά τόν πεινασμένο, ἡ τροφή.
- Γιά τόν διψασμένο, τό νερό.
- Γιά τόν κουρασμένο, ἡ ἀνάπαυση.
- Γιά τόν ὁδοιπόρο, ἡ ξεκούραση.
- Γιά τόν ταλαίπωρο, ἡ ξεκούραση.
- Γιά τόν ἁμαρτωλό, ἡ μετάνοια.
- Γιά τόν πεσμένο, ἠ ἀνόρθωση!
Καλό καί Εὐλογημένο Πάσχα !
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Κ ί τ ρ ο υ ς Γ ε ώ ρ γ ι ο ς
